Postać Balaama syna Beora jest niezwykle interesująca. Księga Liczb pisze o nim w momencie, kiedy Izrael jest w drodze do Ziemi Obiecanej. Bardziej niż słowo prorok pasowałby do niego zapewne określenie mag. Zostaje on sprowadzony przez króla Moabu, aby przeklął Izraela. Wiara w to, że słowa owego człowieka mogą mieć moc sprawczą i zaszkodzić Izraelitom wydawała się być bezdyskusyjna. Co ciekawe, Balam syn Beora nie radzi się żadnych pogańskich bóstw,  nie czyni żadnych obrzędów ani nie ma żadnej wizji, która by dała mu odpowiedź na pytanie, co właściwie ma się wydarzyć za jego pośrednictwem. Został wezwany przez króla Moabu i właśnie tam jedzie. Pokonuje drogę na swojej oślicy, która nie jest tu bez znaczenia.

To właśnie owa oślica w pewnym momencie zapiera się, nie chce iść dalej. Mag zatem bije ją i pragnie dalej jechać. Co ciekawe, Biblia mówi, iż oślica przemówiła do niego ludzkim głosem i następnie sam Balam widzi anioła, który zagradza drogę. Okazuje się, że on tego właśnie anioła widziała wcześniej oślica.

To nieprawdopodobna historia zawiera wiem morał. Każdemu, kto ma jakiekolwiek zwierzę w domu nie trzeba tłumaczyć, że stworzenia niejednokrotnie czują i widzą coś, co nie do końca jest dla nas zrozumiałe. Oczywiście nikomu chyba nie zdarzyło się słyszeć jak zwierzę mówi do nas ludzkim głosem. Aby nie skupiać się zbytnio na tym szczególe, który nawet u ludzi mocno wierzących budzi uśmiech, warto spojrzeć, że Baalam syn Beora, który bije swoją oślicę, chce ślepo jechać naprzód, nie widząc zagrożenia. Owa scena pokazuje nam, jak człowiek potrafi ze względów sobie tylko zrozumiałych iść naprzód, podążać ku przepaści, zaślepiony, nie widząc nawet tego, podświadomie czują i widzą zwierzęta.

Ostatecznie jednak ów mag widząc obozy izraelskie zamiast słów przekleństwa, zaczyna błogosławić lud wybrany zmierzający do Ziemi Obiecanej. Co ciekawe, część tej wizji odnieść można bezpośrednio do czasów mesjańskich. Ten, który nadchodzi, ale jeszcze nie teraz. Czyż nie jest to zapowiedź tego, który przyszedł spośród Izraela, aby zbawić świat? Ostatecznie więc ów skorumpowany prorok, mag, Widzący staje się prorokiem Jahwe.

Patrząc na czasy nam współczesne, i dostrzegając znaki jakie zsyła nam Bóg? Być może sami wielokrotnie pytamy się, jak to możliwe, że współcześni prorocy, głosiciele słowa nie widzą tak oczywistych rzeczy, które dzieją się za naszych dni? Milczą, kiedy należy głosić na całe gardło, i odzywają się wówczas, kiedy warto było zamilknąć. Może w naszch adwentowych modlitwach warto niekiedy pomodlić się o takiego osła czy oślicę, która pomoże otworzyć oczy niejednemu współczesnemu prorokowi…

PIERWSZE CZYTANIE (Lb 24, 2-7. 15-17a)
Wschodzi Gwiazda z Jakuba

Czytanie z Księgi Liczb.

Gdy Balaam podniósł oczy i zobaczył Izraela rozłożonego obozem według swoich pokoleń, ogarnął go Duch Boży i zaczął głosić swoje pouczenie, mówiąc:
«Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają.
Jakubie, jakże piękne są twoje namioty, mieszkania twoje, Izraelu: Niby szerokie doliny potoków, niby ogrody nad brzegami strumieni lub niby aloes, który Pan sadził, niby cedry nad wodami. Płynie woda z jego wiader, a zasiew jego ma wilgoć obfitą; król jego wiele mocniejszy niż Agag, królestwo jego w górę wyniesione».
I wygłosił swoje pouczenie, mówiąc:
«Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, a w wiedzy Najwyższego ma udział, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają.
Widzę go, lecz jeszcze nie teraz, dostrzegam go, ale nie z bliska: wschodzi Gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 25, 4bc-5ab, 6-7bc, 8-9)

Refren: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, *
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie *
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, *
ze względu na dobroć Twą, Panie.

Dobry jest Pan i łaskawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
uczy ubogich dróg swoich.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 85, 8)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Okaż nam, Panie, łaskę swoją
i daj nam swoje zbawienie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 21, 23-27)
Skąd pochodził chrzest Janowy?

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza.

Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu, pytając: «Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę?».
Jezus im odpowiedział: «Ja też zadam wam jedno pytanie; jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodził chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?».
Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?”. A jeśli powiemy: „od ludzi”, to boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka».
Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». On również im odpowiedział: «Zatem i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię».

Oto słowo Pańskie.